Uzaklardan Bir Ses Olmanı Isterdim ..

Konu: Uzaklardan Bir Ses Olmanı Isterdim .. 2008-02-29, 21:12

Uzaklardan
bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... "Üşüme" diye
seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... "Özledim"
deyip sarılmanı...

En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni
isterdim. Kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma...
Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna, ağlasaydım doya doya ...
Geçerdi üşümesi yüreğimin, geçerdi üşümesi içimin, kirpiklerimde
yağmurlar dumanlanmazdı biliyorum...

Seninle suları yeşil bir ırmağın kıyısında
buluşmak, saçlarının kokusundan öpmek, içime çekmek ve serin soluğundan
içmek, sana sarılmak, kucaklamak, uçmak isterdim… Ama nafile,
aramızdaki bütün yollar kapalı... Bütün dallar kesik... Yokluğun buz
gibi soğuk... Üşüyorum... Yüreğim de donmuş sanki. Gözlerimde...
Ateşler içinde bedenim...
Öyle bir üşüme ki, hiç bir şey ısıtmıyor artık.
Bütün uzuvlarım uyuşmuş. Ezip geçiyor ruhumu acılar... Yoksun işte,
kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor şimdi. Kirpikleri kırılan bir
zamanın teninde, ağrılı şiirler topluyorum gecelere şimdi...
Bilirim, sevmek ve özlemek bir ateşe dokunmaktır;
yakmaktır yüreğini yangınlarda. Ama ben üşüyorum. Yokluğun buz gibi
soğuk. Yakacak bir şeyimde yok… Ağlıyorum, buza dönüşüyor gözyaşlarım…
Ağlıyorum, akıp gidiyor gözyaşlarım çağlayanlara… Bakakalıyorum
ardından çaresiz… Ah! bir el olsan dokunsan alnıma, okşasan saçlarımı
bir anne şefkatiyle..
Geçerdi ağrısı başımın, geçerdi biliyorum... Bir
gül olsaydın bahçemde, koklasaydım nefes nefes, çekseydim içime derin
derin... Bir göz olup baksaydın gözlerime, çekip alsaydın içindeki
hüznü... Ah! bir bilsen nasıl sevinirdi yüreğim, nasıl sevinirdi
dudağımdaki gelincik, kapımdaki akasya...
....Susuyorum
artık derin derin... Ve sessizce soluyorum bir hazan yaprağı gibi...
Oysa ne kadar çok hasretim konuşmaya, anlatmaya anlaşılmaya... Oysa ne
çok istiyorum, tüm bedenimden söküp almanı yalnızlığımı, hicranımı bir
tılsımla... Yüreğim kanrevan, dikenler acımasız, ayaklarım kırık
koşamıyorum artık doruklara, menzil uzak...