Kaybettim Seni...

Nasıl gittin hala anlamadım
Alışamadım ki bir türlü
Aslında uğraşmıyorumda alışmak için
Nasıl yaparım ki seni nasıl unuturum
Zaman durdu adeta gün batıyordu sen giderken
Dedim ya zaman durdu güneş doğmuyor artık
Bir daha doğacak mı bilinmez
Doğsada artık farketmez
Çünkü artık sen yoksun,
Yoksun artık ne anlamı var ki
Artık boğuyor bu şehir beni, kayboluyorum karanlıkta
Kendimi bulamıyorum bir daha hiç bulamam belki de
Sen gittin ama sanma ki unutacağım, unutamam ki alışamam
Ne çok ağlamışım yokluğuna ama biliyorum ki boşuna değil
Faydası olmuyor belki ama, seni ne kadar çok sevdiğimi anlıyorum
Gariptir yoksun diye alışmaya çalışmaktansa seni daha çok seviyorum
Canım yanıyor içim acıyor
Sensiz nefes alamıyorum
Seni çok özlüyorum düşündükçe kayboluyorum geçmişimizde
Hasretinle başa çıkamıyorum yapamıyorum sensiz
Olmuyor yapamıyor kalbim sensiz
Yine tek çare sensin gönlüme
Ben hiç umudumu yitirmedim, belki kendimi kandırıyorum
Umudunla yaşamak bile zor geliyor bana
Sensiz umutsuz nasıl yaşarım?
Nasıl dayanırım?
Hissetmek ne acı!
Canım yanıyor hissediyorum
Hani derler ya içim acıyor diye
Şimdi daha iyi anlıyorum benim de içim acıyor
Hep söylerdim kaybetmekten korkarım diye
Korktuğum kadar varmış meğer
Kendimi kaybettim umutlarımı herşeyimi kaybettim
Artık hiç birşeyden korkmuyorum kaybedecek birşeyim kalmadı
Benim herşeyim sendin
SEN YOKSUN ARTIK SENİ KAYBETTİM...